tum83 wrote:

Widziałem na necie jak samemu necka zrobić ale na razie nie zależy mi na tym jakość specjalnie

A powinno tobie na tym zależeć, gdyż to właśnie poprzez odpowiednie wyważenie pod wodą uzyskujemy efekt szybowania, a przez eliminację walki z wypornością oszczędzamy tlen, pozwalający nam dłużej rozkoszować się tą swobodą.  Kolejny czynnik to to, że dzięki odpowiedniemu wyważeniu możesz zastosować inne metody treningowe, a dodatkowo zaczniesz pływać jak freediver. Bez necka tego nie osiągniesz. I jeśli twoja technika jest zła, będziesz ją utrwalał.

Kwestia osobistych preferencji. Pewnie zauważyłeś, ze niektórzy pływają pod wodą bez okularów i bez noska, inni w samym nosku, a jeszcze inni w okularach i nosku. Są też tacy, którzy preferują do DYN czy DNF (albo statyki) maskę. Po prostu wypróbuj te opcje i sprawdź co Ci najbardziej odpowiada. Jeśli chcesz spróbować z noseclipem, to na początek wystarczy zwykły pływacki. Z czasem jeśli uznasz go za niewystarczający, pomyślisz o czymś solidnym. Ja osobiście w basenie używam okularów i noseclipa (czeskiego Apnea Academy) podczas dynamik), albo tylko noska (bez okularów) w czasie statyk.

„A co sądzicie o wstrzymywaniu oddechu np. w trakcie chodzenia”
Teraz dopiero zauważyłem to pytanie. Chyba nikt się nie wypowiedział no to ja powiem co o tym sądzę… bo to robię. Zaznaczę przy okazji, że nie czuję się 100% sportowym freediverem, basen odwiedzam regularnie przeważnie jedynie w okresie przerwy zimowej, a moimi konikami są open water freediving i łowiectwo podwodne, stąd moje „metody” treningowe mogą się większości z Was wydać nieco egzotyczne…

Znajdź sobie długi odcinek równej, prostej, nieuczęszczanej trasy, po której nie jeżdżą auta, ani z którą nie krzyżują się drogi, którymi może jeździć samochód. Moje ulubione to asfaltowa trasa rolkowa naokoło Pogorii 4 i droga w pewnej wsi zabitej dechami, gdzie bywam, prowadząca do lasu, na której praktycznie nie ma ruchu. Może to też być długi korytarz w bloku mieszkalnym (ja mam taki o długości 50 metrów do dyspozycji). Startuj w danym dniu zawsze z tego samego miejsca. Ja robię to tak, że robię przeważnie 5 prób, każdą poprzedzam odpoczynkiem i głębokim relaksem, powietrza nabieram i pakuję tyle co normalnie do dynamiki w basenie… i jadę. Po zatrzymaniu się zaznaczam miejsce gdzie skończyłem, odpoczywam, relaksuję się, nabieram powietrze i znowu idę dalej, zaczynając dokładnie od zaznaczonego miejsca, gdzie skończyłem pierwszą próbę. Po pięciu próbach tak przeprowadzonych zaznaczam sobie gdzie w swojej „podróży” dotarłem. Obserwuję (i zapamiętuję) postępy – jak daleko dochodzę po 5ciu próbach i jaka była długość (w krokach) pierwszej (z reguły nieco dłuższej) próby. Kilka razy w roku wracam przeważnie przy jakiejś okazji na te „swoje ścieżki” i przeprowadzam takie próby. Bardzo fajnie pokazują postęp w pierwszym dystansie (maksie) i w sumarycznym dystansie, a robione regularnie kilka dni z rzędu (tam na wsi jak jestem tydzień czy dłużej to mam tylko rzekę i jezioro, nie mam basenu i jeśli nie poluję w danym dniu to robię sobie właśnie apnea walking) wyraźnie potrafią szybko zwiększyć przebywany dystans. To dobry sposób, gdy chce się podtrzymać, a nawet zwiększyć „kondycję”, a nie ma się przez jakiś czas możliwości korzystania z basenu. Bardzo podobnie „odczuwa” się przy tego rodzaju ćwiczeniach dystans w głowie i w nogach.

To może i ja dodam coś od siebie.
Moim zdaniem ludzie trenujący cokolwiek często popadają w jakąś paranoję. Zastanawiając się milion razy nad tym jak coś robić, ile , kiedy i jak intensywnie. Kiedyś, dawno dawno temu mieliśmy mistrzów, spójrzcie na gimnastyków, dziś wiele elementów, które wykonywali, są zabronione ze względu na poziom trudności. Nie było aż tak dobrego sprzętu, lekarzy z wiedzą dzisiejszą, Aparatur , które mierzyły wszystko łącznie z tym kiedy nam sie za przeproszeniem srać zachce. Ćwiczyło się i oglądało efekty.
Każdy organizm jest inny. Mamy ze sobą mnóstwo wspólnego, ale też wiele nas różni. Oczywiście, nauka na cudzych błędach, korzystanie z doświadczenia innych, ale nie w paranoicznym stopniu.  Chodź na basen, trenuj, poznawaj swoje ciało i ucz się. Efekty przyjdą same, szybciej niż myślisz. Nie ma złotego środka. „Do czego człowiek może dojść robiąc coś systematycznie”

Czekam na fale hejtu 🙂