Wszystko co napisałeś moim zdaniem jest właśnie sensowną całością.
Oczywiście mówiąc „odruch nurkowy” przynajmniej ja mam na myśli te wszystkie mechanizmy w organiźmie, które pozwalają nam na przedłużenie dynamiki, a na potrzeby tej dyskusji nazywamy to „odruch nurkowy”. Jakakolwiek rozgrzewka (bądź nieświadomie działania jakie przytoczyłeś) powoduje ich „wyłączanie” bądź „osłabianie”.

Trzeba też pamiętać, że wiekszość tych mechanizmów jest z początku nieprzyjemna. dlatego mówi się, że „odruch nurkowy jest nieprzyjemny”. Po rozgrzewce nie jest nieprzyjemnie, bo część z tych mechanizmów nie działa (zatem odruch nurkowy jest uboższy o te kilka mechanizmów), bądź działą z bardzo niską skutecznością, a poziom CO2 jest też niższy.

Tak naprawdę to jest temat na książke, po gdy czytam każde z tych zdań, to każde by wymagało długiego komentarza 🙂

mati chyba jednak nie zrozumiałeś mnie lub masz zupełnie inny przykład treningu w głowie oceniając moją wypowiedź, ale to mam nadzieję, że przy okazji sobie przedyskutujemy 😉
pamiętajmy też, że to co przyjemne i nieprzyjemne każdy z nas odbiera inaczej i te same procesy i reakcje naszego organizmu u różnych osób mogą wywoływać inne emocje. Odruch nurkowy nie dla każdego musi być nieprzyjemny i wszystko też zależy od wrażliwości i świadomości własnego ciała. A naukowe podejście i fizjologia to bardzo szeroki temat. Czekam z niecierpliwością na ten artykuł Marcin 🙂

mati,
właśnie to źle zrozumiałeś, bo napisałam, że rozgrzewka nie jest wskazana przy dłuższych próbach, a tylko przy krótszych próbach w seriach kolejne podejścia mogą być łatwiejsze, ale to zależy i tu ten rodzaj treningu ma właśnie znaczenie 😉
wymienianie wszystkich procesów wchodzących w skład „odruchu nurkowego” w mojej ocenie nie było celem założonego tematu przez Marcina. Pytał on o subiektywne odczucia. Wprowadzanie tutaj wyliczeń i specjalistycznej terminologii sprowadza temat do kategorii naukowych a ani Ty ani ja lekarzami nie jesteśmy, aby taką wiedzę głosić. Co więcej nawet Marcin podał swoją opinię jako spekulacje (choć jest doktorem z tej dziedziny). Zastanawiam się więc jakie Ty masz podstawy, aby głosić swoje racje jako jedyne słuszne? 🙂 Mateusz wiem, że masz wiedzę dużą, ale nic w tej dzidzinie nie jest zamknięte i pewne. Ja nie muszę wszystkiego nazywać, ale jeśli pewne odczucia w tych samych okolicznościach powtarzają się to mam podstawę aby przedstawiać swoją subiektywną opinię. Nawet jeśli termin odruchu nurkowego zwykle interpretuje się w innch kategoriach. Choć zawsze można starać się sobie wmówić coś co ktoś kiedyś „odkrył” zanim się to odczuje samemu 😉
Rodzaj treningu mam tu m.in. na myśli przygotowanie przed, prędkość, odległość, przerwy, sposób wentylacji i co równie ważne – predyspozycje danej osoby. I wiele innych zmiennych, które wpływają na odczucia w trakcie i charakter danego zadania/treningu i reakcji naszego organizmu.
Pozdrawiam!

W końcu wszyscy topowi freediverzy nie mogą się mylić ? Wyniki które uzyskują to właśnie nieoficjalne badania naukowe, przyjdzie czas, że naukowcy się tym zainteresują w większym stopniu, ale to nie znaczy, że obecnie freediverzy wszystko robią źle, nie to intuicja nam podpowiada w która stronę zmierzać i naukowcy próbują to zrozumieć.
Nie trzeba być lekarzem, żeby rozumieć terminy naukowe i się nimi posługiwać.
Na całym świecie trwają szkolenia freedivingowe, sama uczysz, więc jednak przekazujesz jakąś wiedzę. Na podstawie tego co napisałaś, ta wiedza przeczy temu co robią dziesiątki najlepszych freediverów na świecie.
Wybacz, ale jeżeli ktoś twierdzi, że po rozgrzewce „odruch nurkowy” jest już włączony cały czas i dlatego się lepiej pływa, a potem próbuje mi wmówić, że nie jestem lekarzem, więc nie mogę się wypowiadać, to z taką osobą masz rację, nie przeprowadzę dyskusji z argumentami.
Jak sama zauważyłas, Marcin jest fizjologiem, więc ma naukowy pkt widzenia i zadał pytanie na tym forum, wnioskuje więc, że argumentem który go przekona do podjęcia dyskusji, będzie właśnie próba naukowego wyjaśnienia pewnych zjawisk, czemu tak jest, a nie że po prostu tak jest.
Przedstawiłem skrawek swojego punkt widzenia, poparty praktyką, nie tylko swoją, ale i innych topowych freedivierów oraz mechanizmy które się przy tym wykorzystuje i na które są badania naukowe, bo mają one zastosowanie w innych dziedzinach sportu. Wnioski jednak każdy musi wyciągnać sam, dlatego Marcin napisał swój drugi post przedstawiający swoją opinie. Moim zdaniem słuszną, ale to tylko moje zdanie, może błędne, ale moje doświadczenia je potwierdzają, wielu innych freediverów też postępuje w ten sposób i osiąga świetne wyniki.

I mi brak słów jak potrafisz przyprawić własną ideologię do czyjejś wypowiedzi, która opisuje konkretną sytuację a nie ma na celu prowadzenia rozpraw o ogólnych badaniach. Zgadzam się, że nasza dalsza dyskusja nie ma tutaj celu, więc oszczędźmy czasu inych na czytanie tych sprzeczek słownych…
Jeden plus z tego, że udostępniłeś tę prezentację – dzięki :OK
Pozdrawiam!

Cześć

Nazywam się Darek i czasem popływam sobie z Marcinem 🙂
Dzisiaj jakby nigdy nic zrobił prawie 5 basenów właśnie bez rozgrzewki i to jeszcze manewrując między nieświadomymi 3 pływakami na torze !!! (szacun za stalowe nerwy)

Temat jest na tyle ciekawy, że sam spróbowałem. Mam liche doświadczenie, ale dałem się przekonać.

Moje spostrzeżenia z dynamiki bez rozgrzewki:
– szybciej robi sie nieprzyjemnie
– z tym nieprzyjemnym jednak można baaaardzo długo walczyć
– po małej rozgrzewce skurcze zaczynają się z 15-20m dalej ale już nie potrafię z nimi tak długo walczyć i uspokoić się pod wodą.

Kiedyś upierałem się, że pierwsze bezdechy są do dupy bo ciężko się płynie – teraz jestem odmiennego zdania. Płynie się inaczej, trochę trzeba powalczyć, ale zapłyniesz dalej i wynurzysz się świeższy!!!
Przez ponad rok pływałem źle; niedawno posłuchałem Marcina i poprawiłem max wynik o 10m.

Apetyt na takie próby wzrósł, bo wiem że mogę jeszcze więcej.

Marcin. Ja mam taki patent, że od setki (DNF – w dyn gdzieś od 125+) skupiam się wyłącznie na głowie. Póki czuję się świeżo jeśli chodzi o umysł, mogę płynąć. Pierwsze oznaki mogące zwiastować, że głowa pracuje trochę gorzej – wychodzę, Może dlatego prawie zawsze mam poczucie, że kilka metrów można było jeszcze pociągnąć. Ale ja wolę z zapasem i regularnie robić swoje, niż rzucać się na jakieś jednorazowe akcje… Co do dyskomfortu fizycznego. U mnie jest tak, że skurcze rozpoczynają się dosyć szybko, ale tylko rejestruję moment ich pojawienia się i przestaje mnie to zaprzątać – mam inne rzeczy do roboty. Bywa jednak, że pojawia się inne uczucie – wrażenie, jakby neck mnie lekko przyduszał pod szyją. Dlatego zaczynam myśleć o odlaniu sobie takiej gustownej „podkowy”, albo czegoś na kształt „słuchawek” jakich używa Ceti.

… To jak kiedyś będziesz w pobliżu tej formy, cyknij fotkę i poślij mi na maila – może coś podpatrzę, bo właśnie kombinuję jak by taką formę zrobić 😀