No cóż… Wszystko opiera się na prostej matematyce. Jeśli dopompujesz dodatkowo 2,5 litra powietrza to masz z tego 0,5 litra czystego tlenu, a znoszenie bólu i niewygody to już inna sprawa.Nikt nie powiedział że statyka jest lekka i przyjemna.

Podobna sytuacja. Ja, gdy płynę dynamikę to skurcze przepony mam przez większą część dystansu. Mimo, że podczas płynięcia następuje duże napięcie w obrębie klatki piersiowej. Można się do tego przyzwyczaić, poza tym przy zastosowaniu ćwiczeń rozciągających i rozgrzewających niweluje się efekt „rozdzierania” płuc.Ja generalnie z pakowania jestem zadowolony. Może nie jest to takie przyjemne ale myślę, że tych 8 min na normalnym wdechu to bym nie dał rady 🙂

Witam

Do wypowiedzi Roberta dodam tylko, że z pakowaniem jest tak, że trzeba do niego przyzwyczaić organizm. Rozciąganie i inne formy treningu uelastyczniającego klatkę piersiową są tu niezbędne. Trzeba też zwrócić uwagę na wielkość paków. Zaobserwujcie czy lepiej zapakować mniejsza ilością większych czy odwrotnie. Z pakowaniem jest jeszcze jeden problem a mianowicie prowadzi ono do bardzo silnego wzrostu tętna ( przynajmniej u mnie ).

Trzeba więc próbować, chociaż argument o większej ilości tlenu jest niewątpliwy.

Pozdrawiam Radek

Właśnie korzystając z chwili nudy w pracy stuknąłem swoje PB na wydechu :). Skutkiem krótkotrwałego niedotlenienia zrodziła się refleksja, która pasuje akurat w ten wątek.
Moje FRC to jakieś 3l. Aktualny, jeszcze ciepły :P, PB na FRC to 3:00. Gdyby zależność objętości gazu w płucach od wyników w statyce była taka prosta, na dopaku powinienem mieć czasy Toma Sietasa. Niestety daleko mi do nich :/. Na mój rozum wszelkie napięcie będzie zawsze obniżało współczynnik czas/objętość. Ze wzg. na zerowe napięcie w czasie statyki FRC, ten stosunek jest chyba najkorzystniejszy. Adaptacja przez trening pozwala zmniejszyć wpływ stresu wynikającego z dopakowania, ale do pewnych granic. Wniosek jak zawsze ten sam – eksperymentować bo to sprawa bardzo indywidualna. Gdzieś tam jest złoty środek.

em.