Witam.
Chyba każdy ma z tym problem i ja też miałem. To blokuje psychicznie i człowiek zaczyna panikować. Trzeba to przezwyciężyć.
Nurkowanie bez liny i w dodatku do samego dna nie jest bezpieczne. Zawsze można trafić na jakiś konar, kamień czy coś innego. Jak nie wiemy co jest na dnie to lepiej nie ryzykować. Lepiej na głębszej wodzie schodzić po linie, która jest „zawieszona” w „przestrzeni” wodnej i nie dotykać dna.

Wiem dokładnie o czym mówisz za tą niesamowitą terkmokliną. Robiliśmy tam w niej z Piotrkiem dziury we wtorek, tyle tylko że moja uwaga była skutecznie zaprzątnięta skupiona na 'zasysaniu’ przeciekającej nowej maski, co w miarę skutecznie eliminowalo inne niepokoje. Wbijanie się w fałszywe dno termokliny, a potem jeszcze spory kawałek w ciemnej, zimnej zupie przed wsunięciem się w muł właściwego było naprawdę surrealistyczne, tym bardziej że towarzyszył mu ten raptowny spadek temperatury, a nurkuję w piance do windsurfingu…Dla mnie trochę większym problemem było zachowanie pionowego toru i pewna dezorientacja (szczególnie w strefie 'mroku’)przez co niepotrzebnie marnowałem energię. Myślę że lina dużo by nam obu tu dała.

Z całym szacunkiem ale wpływanie w chmurę zerowej widzialności bez świeczki i absolutnie żadnego zabezpieczenia po czym baraszkowanie w niej po dnie przy ujemnej pływalności nie jest już dla mnie żadnym „sportem”. TO NIE JEST „TAKI SPORT”. W tym sporcie o ile mi wiadomo stosuje się asekuracje i minimum zabezpieczenia w postaci liny (jak słusznie sugeruje 'clip7′). Skoro ryzyko można minimalizować dlaczego tego nie robić? W dyskutowanym przypadku akurat 14m to może nie głębia, dno było już na długość ciała i zakładam, że Piotrek wiedział, że nie czeka tam żaden konar z gałązką wycelowaną w jego tchawice. Mówiąc jednak o nuraniu w ogóle (czy każdej innej aktywności), akceptacja oczywistego ryzyka tam, gdzie można go unikać – bo to „taki sport” – jest jak dla mnie nie do przełknięcia :bad . Tylko moja opinia. Owszem, są bezpieczniejsze zajęcia od free, mimo to pozostaje przy racjonalnym dawkowaniu sobie emocji. Także Ychu Twoje obawy były dla mnie całkiem zasadne. Spróbuj z liną zawieszoną nad dnem, to dużo mniej nerwowa frajda.

Pozdrawiam,
maciek

Maciek spokojnie. Żebyśmy tu na nieodpowiedzialnych wariatów nie wyszli. Nic tu nie było na hura. Dno zostało sprawdzone przez wyjadacza Piotrka, akwen zresztą jest znany z bezpiecznego dna. Nurkowaliśmy zawsze w asyście, kontakcie wzrokowym (nawet pod termokliną widac było z bliska wściekle żółtą rurkę Piotrka – a Ychu o ile pamiętam miał latarkę przy masce).Przed właściwym nurkowaniem Piotrek przerobił z nami praktycznie ćwiczenia z transportu na górę w rytmie symulowanej Samby. Ryzyko było więc kontrolowane – swoje lata już mamy, żony i dzieci też… Faktem jest jednak że linę następnym razem raczej weżmiemy…

Tak jak pisałem, jestem przekonany, że Piotrek wiedział co robi i dno znał. Jakie jednak będzie miał wyobrażenie jakiś młodzian, czytając na tym forum w odpowiedzi „boje się ale ide […], Ty też musisz, taki sport”? Co zrobi, kiedy znajdzie się w podobnej sytuacji, nie mając jednak Piotrka u boku? Raczej to konkretne zdanie spowodowało, że się trochę rozpisałem. No i mamy lepszy obraz sytuacji :OK
A co do płytkich akwenów. Jak mi się zbiornik „zaczął spłycać” znalazłem pretekst do ćwiczenia nurków FRC. Na jakiś czas znów mi starczy a satysfakcja znaczna 😀

Pozdrawiam,
maciek

Umówmy się, że ja Ci wyjaśnie co to FRC a Ty mi kto to parweniusz 😉
FRC (Funcional Residual Capacity) – objętość gazu jaka pozostaje w płucach po SWOBODNYM wydechu, takim jaki robisz cały czas zupełnie nieświadomie, bez wypychania powietrza na siłe. Oddychasz zupełnie zrelaksowany, rozluźniasz mięśnie klatki wypuszczając powietrze…i nur (ew. wpuszczając w wypadku aktywnego wydechu – co wole). Po co? Świetna technika treningowa, pozwala symulować większe ciśnienia, uelastycznia klatke. Nic jednak na siłę i tylko do granic komfortu. W niedługim czasie udało mi się dwukrotnie zwiększyć głębokość zanurzenia w ten sposób, zawracając za każdym razem kiedy tylko czułem się „dziwnie”. Próby wyrównania ciśnienia poniżej 15 metrów na FRC okazują się być dla mnie bardzo pouczające 🙂

Pozdrawiam,
maciek

Maciek! wyluzuj
Piszac „boje sie ale ide” mialem na mysli bardziej pokonywanie barier psychicznych ktore, przyznasz chyba, dotykaja wielu z nas. Nie znaczy to ze sie trzese ze strachu. Zapomnialem tez dodac ze zawsze schodze wdzluz liny ktora w moim zbiorniku zamocowana jest na stale oraz ze ciemne dno znam z wczesniesniejszych nurkowan SCUBA. Ja tez nie popieram zbednego ryzyka. Zle mnie odebrales, a mlodzian o ktorym piszesz, ten ktory bedzie to czytal, musi pamietac ze freedivingu nie nauczy sie czytajac forum. Ono sluzy do wymiany opini i doswiadczen a mlodziani tez maja rozum i musza sami wyciagac wnioski.