Załóżmy, że rozpoczynasz z czasem bezdechu 3min i pierwszą respiracją 2min, którą skracasz o 15s po każdym bezdechu. Najkrótszy czas respiracji wynosi 30s. Kolejnego dnia dwa ostatnie czasy respiracji wynoszą 30s, następnego już 3 a jeszcze kolejnego 4. Potem wracasz do wyjściowej tabeli ale skracasz wszystkie czasy respiracji np. o 15s. Później znów wracasz do tabeli wyjściowej ale wydłużasz czas bezdechów.
Na początku nie musisz się trzymać tego schematu bo może minąć kilka tygodni zanim osiągniesz czasy, które będą jakimś wyzwaniem. Spróbuj szybko znaleźć optymalne czasy dla Twoich aktualnych możliwości a potem już rób wszystko według schematu.
Pamiętaj tylko, że kluczową sprawą jest oddychanie pomiędzy próbami. Musisz zwalczyć tendencję do hiperwentylacji, która pojawia się wraz ze skróceniem czasów respiracji pod koniec tabeli. Staraj się oddychać naturalnym rytmem a przed bezdechem rób tylko jeden głęboki wdech. Pisząc o naturalnym rytmie mam tu na myśli taki jaki aktualnie dyktuje ciało. Wiadomo, że przed ostatnim bezdechem będziesz oddychał znacznie szybciej niż przed pierwszym. Trzeba jednak starać się zwalczyć pokusę dodatkowego nasilenia wentylacji wynikającą ze świadomości, że będzie coraz ciężej.
Co do braku towarzystwa do treningów to Cię pocieszę, że mieszkając w 300tys. mieście też można mieć taki problem 🙂