ja jestem zdruzgotany…

Startowaliśmy razem w Zlinie, razem z Barbarą, która teraz walczyła o Jego życie…

Pierwsze co mi się nasuwa, to obiema rękami podpisuję się pod tym, co słyszałem od Mateusza.

Nurkowanie zakończone squeezem to ch&^%$% nurkowanie (!)

I biała kartka, PB nie ma tu znaczenia. Trzeba go wyeliminować, trzeba nad tym pracować, a wiem, że się da!

Zresztą jest jasne, że zaraz przepisy się zmienią i po squeezie lekarz będzie dopuszczał do startu w kolejnych konkurencjach.

Mateusz, Agata, Tomek… Pozbierajcie tą wiedzę i rozdajcie, bo chodzi o nasze bezpieczeństwo – każdego z nas – nurkujących wgłąb.

Właśnie chciałem umieścić ten sam link.

Tekst Sary bardzo dobrze oddaje to co sam chciałbym Wam powiedzieć. A w takiej chwili powiedzieć cokolwiek nie jest łatwo.

I teraz szczerze z reka na sercu, ilu z Was jest w stanie osiagnac taki poziom relaksu i pewnosci siebie podczas nurkowania w glab? Zeby poczuc sie jak na swoim lozku przed drzemka? Nie przed nurkowaniem, ale wlasnie podczas schodzenia w dol, kiedy to rozne mysli probuja przyjsc do glowy, a organizm nie zachowuje sie tak jakby mial isc spac, gdzie kazdy jeden miesien jest zrelaksowany i nie napiety?

Zachowujac ta prosta zasade, nigdy nie doswiadczysz squeeza :OK

Nie uwazam zeby mouthfill byl droga na skroty. To jest troche jak narzedzie, tak samo jak pletwa, fluid goggles itd. ktore masz do dyspozycji. A to jak go uzywasz to Twoja odpowiedzialnosc. Dobrze to ujal Mateusz z tym stanem relaksu i to jest najtrudniejsza (moim zdaniem) strona freedivingu. Trening z mouthfillem tez moze trwac dluzej, jesli tylko sobie bedziesz wyznaczal kolejne kroki wg tego co Ci mowi cialo a nie patrzac na to co oglosil w zawodach ktos inny.

Link do bloga Daana jest swietny bo pokazuje co jest bardzo czesto glownym problemem – ego.

Rok temu w Sharm tez przez pewne problemy i inne okolicznosci moj sezon nie byl najlepszy i na 3 nurkowania zaliczylem 3x early turn. Nie wazne bylo to, ze bylem na 100m 7m od talerzyka i w kazdym nurkowaniu to bylo tak naprawde mniej niz 10m od celu, organizm mowil zawracac wiec to zrobilem. Nie bylem po tym zly ani wsciekly, raczej smutny, ale wiedzialem ze nie zmienie kolei rzeczy. Jak popatrze teraz z perspektywy czasu, to byly madre decyzje, bo przez ten rok poprawilem bledy a teraz nurkuje glebiej i pewniej. Gdzie sie nam wszystkim spieszy? Mamy cale zycie na freediving i jezeli to jest nasza pasja, to nie musimy czegos zrobic juz dzis, tylko np. za 5 lat i tez bedzie fajnie 🙂