Ruby,
Żadnego liczenia, nic policzalnego odnoszącego się do identyfikacji czasu nie może zaprzątać myśli. Zajmij się czymś co może Cię zainteresować ale bez nadmiernego podnoszenia adrenaliny np. zaplanowaniem tego co zrobisz po powrocie do domu – krok po kroku. Im więcej szczegółów tym lepiej: jak wchodzisz to czy klucz wyjmiesz z lewej czy prawej kieszeni, zdejmiesz buty ale który najpierw, robiąc sobie kawę temperatura wody będzie miała 80 czy 85 stopni, jak włączysz tv to zaczniesz od wiadomości czy programu z pogodą czy kulinarnego, itd. Oczywiście myśl o tym „BARDZO SPOKOJNIE”. Każdy temat jest dobry byle był wystarczająco interesujący ale niezbyt angażujący emocje.
Pozdrawiam

Można też spróbować nie myśleć o niczym konkretnym tylko wsłuchiwać się w dźwięki z zewnątrz. Ewentualnie skupić się na doznaniach płynących z ciała. Na początku statyki można też skupiać się po kolei na poszczególnych częściach ciała od stóp do głowy i próbować je jak najbardziej rozluźnić. Przeskanowanie całego ciała zajmuje sporo czasu.

Ja staram się wyłączyć swoje myśli, a delikatnie skupiam się na odgłosach.

Ja instynktownie czuję ( bo czego być tu pewnym), że kluczem dla mnie samej w stat jest osiągnięcie tego stanu umysłu- jaki pojawia się tuż przed zaśnięciem, kiedy zmysły są już lekko przytłumione, kiedy myśli płyną swobodnie..jedna naturalnie przechodzi w drugą…w kolejną…kiedy mózg pracuje już na innej częstotliwości fal.
Wtedy taka drzemką pod wodą przez te pierwsze minuty jest bardzo przyjemna 😉
Relaksacja polega na swobodnym byciu tu i teraz z samym sobą, nigdy na zaplanowanych schematach myślowych 😉

Stosowałem technikę przypominania sobie trasy z domu do pracy, kolejne przejścia podczas robienia jogowego powitania słońca a ostatnio nawet po obejrzeniu skoku w tandemie wizualizowałem sobie siebie w tej sytuacji.

Przy pełnym relaksie i zamkniętymi oczami czasami nie wiem czy się nie obracam a woda dotykająca twarzy stymuluje jakby wiatr podczas swobodnego opadania. Trochę obrotów w prawo, w lewo, rozglądanie się w kierunku ziemi, zaginający się horyzont ziemi aż do otwarcia spadochronu i szybowania nim 🙂 Dało mi to ostatnio bardzo przyjemną statykę 🙂

Unikałbym liczenia, myślenia kiedy będzie skurcz.

Fajne też jest szukanie spiętych partii mięśni i skupienie się konkretnie na nich by je rozluźnić. Co jakiś czas ruszać szyją delikatnie w lewo i prawo. Kark ma tendencję do spinania się 😀

Chyba tyle.

Tak nie odczuwam dyskomfortu ucisku na klatkę przez górę pianki, choć ciasna nie jest. I wydaje mi się , że potrafię nabrać więcej powietrza. Dół pianki mam mnie chronić tylko przed wyziębieniem.  Ta pianka którą mam ma 5mm grubości, czyli na brzuchu, aż do klatki miałbym aż 1 cm pianki i byłoby mi dodatkowo za ciepło.