Już pisałem o tym na innym wątku kilka tygodni temu.
1. Każdy BO podczas treningu na basenie, przybliża nas do zakazu nurkowania. BO jest wynikiem „ryzykownego zachowania” na basenie, a ratownicy nie chcą ludzi którzy zachowują się ryzykownie.

2. Wyrobienie sobie dobrych układów na basenach, to systematyczna, wieloletnia praca.  Ratownik zupełnie inaczej traktuje osobę, która sprawia wrażenie, że wie co robi niż wariata, który chce na siłę coś sobie i innym udowadniać. Dlatego uważam, ze jeśli ktoś już musi sam przepłynąć coś pod wodą powinien „opowiedzieć się” ratownikowi.  I tu popieram Marcina. Kilkakrotnie w momentach kiedy było słabo z dedykowaną asekuracją prosiłem ratowników o zwrócenie uwagi (wtedy skupiałem się na technice głównie) i nigdy nie było problemu. Teraz w ogóle nie ma problemu, bo jak jestem sam na basenie to pływam po powierzchni.)

3. Niedawno była u mnie na basenie sytuacja, że wyciągali chłopaka ze szkółki pływackiej z dna (3,5m). Chłopak chciał przepłynąć basen pod wodą… wiec da się zaliczyć BO na 25 metrach – to dla tych co twierdzą, że pływają ostrożnie. Na szczęście ratownicy zareagowali błyskawicznie i nic się nie stało. Uważam jednak, że będąc na basenie i widząc, że ktoś coś robi nie tak, naszym obowiązkiem jest zwrócić mu na to uwagę – zaniechanie też bywa grzechem. Dalego (choć trochę głupio mi było) ostatnio porządnie opeir..em dzieciaki, które dla zabawy się wzajemnie podtapiały.

4. Jedyny sposób by obejść lub złagodzić zakaz basenowy (jeśli taki się pojawia), to moim zdaniem występowanie wobec kierownictwa jako „klub sportowy” wynajmujący tor. Wtedy jest szansa coś wynegocjować. Oglądając zdjęcia naszych czeskich kolegów, często widzę na ich basenach napisany wielkimi literami zakaz pływania pod wodą. Oni jednak mogą, bo występują jako klub sportowy, grupa zorganizowana z instruktorem itp… Może zatem  sformalizowanie treningów sprawdzi się i na naszym gruncie.