Robię to w asekuracji ratownika, i kolegi, żeby było jasne :

Ja po wyciszeniu, i hiperwentylacji, a następnie dopakowaniu, często tracę zmysły na moment. Dziś ostatnia dynamika miała być rekordem, a skończyło się tak, że po hiperwentylacji i dopakowaniu zanurzyłem się i… wszystko wydawało się super, płynę pierwszy basen, nawrót, drugi basen, ale coś opadam za bardzo. Okazało się że nie byłem świadomy tego, że chwilkę po zanurzeniu wydmuchałem powietrze z płuc. Nie wiem jak mogłem to przeoczyć, bo płynęło mi się świetnie, aż do pierwszego kryzysu, kiedy to pojawiają się skurcze przepony, i uświadomiły mnie, że mam puste płuca.

Co do hiperwentylacji, to na akwenie otwartym bym się chyba nie odważył.

A tak jeszcze w innej sprawie. Byłem ciekaw czy da się nauczyć widzenia ostro pod wodą. Na logikę uznałem że głębia ostrości może się zmienić jak się zmieni „przysłonę”, więc mrużąc oczy uzyskuję niezłe rezultaty. Tyle że każdy kto zmruży oczy wie, że obraz jest nieostry, ponieważ rzęsy wchodzą w pole widzenia. Ale znalazłem coś takiego

Ktoś próbował takiej techniki? To jakaś sztuczka z dziedziny medytacji, aby świadomie zaciskać źrenice?