We wstrzymywanie oddechu zacząłem się bawić 4 lata temu. Początkowo były to niecałe dwie minuty.
Na własne potrzeby wprowadziłem rozróżnienie na bezdech czerwony i niebieski. 😀 Różnica dotyczy przygotowania i poziomu CO2 – przed „czerwonym” odpoczynek nie przekracza 3 minut, a ostanie pół minuty poświęcam na 3 (rzadziej 2) spokojne, głębokie wydechy i wdechy. W tej „kategorii” mój rekord wynosi 4:10. Średnio jest to jednak ok. 3 minut. Do 4 zbliżam się dopiero po kilku kolejnych próbach. Bezdech „niebieski” to całkowity relaks i hiperwentylacja na maxa. Ostatni wdech biorę dopiero wtedy, gdy już porządnie szumi mi w głowie. W tej kategorii mój rekord (sprzed tygodnia) wynosi 5:30.
Na co dzień bawię się w bezdech „czerwony”, a próbę „niebieskiego” robię raz na kilka dni. Nigdy nie zauważyłem u siebie żadnych skurczy przepony podczas statyki na sucho. Prawdopodobnie miałem je parę razy podczas dynamiki. Dodam jeszcze, że moją ulubioną pozycją do ćwiczenia bezdechu jest pozycja siedząca z głową pochyloną do przodu.